Η
πλαδαρότητα των υπάρξεων και η μελαγχολία της αντίστασης.
«Ο κόσμος είναι μια σκηνή με απορρίμματα που τα παρασκήνια της
καταρρέουν» .*
Ζούμε (σ)την δύση
ενός κόσμου που βυθίζεται στην παρακμή.
Η πνευματική και
συναισθηματική αντίσταση σε αυτό είναι ανώφελη.
Η «Μελαγχολία της
Αντίστασης» του Λάσλο Κρασναχορκάι αποτελεί ένα ψυχογράφημα αυτού του κόσμου.
