Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

#2.Constellation records


«Δεν φτιάχνουμε συμβόλαια με τους καλλιτέχνες μας. Η συνεργασία μας βασίζεται στην άμεση επικοινωνία και τον αμοιβαίο σεβασμό. Είναι μια συμφωνία ήθους.»
Από το 1997 στο Μόντρεαλ λειτουργεί μιας μικρής κλίμακας αλλά παγκόσμιας απήχησης… εταιρεία.
Η ανεξάρτητη, πειραματική δισκογραφική εταιρεία Constellation.


Με στάση άρνησης απέναντι στην κυρίαρχη μουσική βιομηχανία, σε πείσμα των εταιρικών   «προτύπων» διαχείρισης, με αποστροφή στην οικονομολογική προσέγγιση της τέχνης και με διαρκή πειραματική διάθεση, η εταιρεία καταφέρνει να πρωταγωνιστεί επί 20 χρόνια στην παγκόσμια post rock/punk μουσική σκηνή αποτελώντας, παράλληλα, κι ένα ωφέλιμο παράδειγμα για τις αρκετές –αντίστοιχης λογικής- που ακολούθησαν.

«Ο καλλιτέχνης και η δουλειά του είναι στο επίκεντρο. Ξοδεύουμε περισσότερο χρόνο προσπαθώντας να δημιουργήσουμε άρτιες παραγωγές, από ότι στο τηλέφωνο προσπαθώντας να τiς προμοτάρουμε.» Χάρτινες συσκευασίες από ανακυκλωμένο χαρτί, αρκετά κοπιαστική χειρωνακτική εργασία, κι ένα φανταστικής αισθητικής artwork επενδύουν τα βινύλια και τα cd που κυκλοφορούν. Εναλλακτικά κανάλια πληροφόρησης, επικοινωνίας και διανομής χρησιμοποιούνται για την διάδοση τους. Η απεύθυνσή τους, χωρίς να αυτοπεριορίζονται, είναι μάλλον για υπομονετικούς ακροατές παρά για σύνολα μουσικών μαζών.

Τα παραπάνω, όμως, είναι μόνο το περιτύλιγμα…

Η ιδιαιτερότητα της Constellation είναι κάτι πολύ ανώτερο από ακόμα μία εταιρική εναλλακτική διαχείριση και δεν είναι απόρροια  επιβολής των επιθυμιών ή προσδοκιών των ιδρυτών της. Και να υπήρχε τέτοια διάθεση σίγουρα τους ξεπέρασε το αποτέλεσμα της έμπνευσής τους.

Η κυρίαρχη φιλοσοφία της, είναι το απαύγασμα της αλληλεπίδρασης που προέκυψε από τις πολύμορφες συνεργασίες που πραγματοποιήθηκαν και ουσιαστικά θεωρείται  παρεπόμενο διαρκούς συν-διαμόρφωσης από όλους τους συμμετέχοντες. Εταιρεία, καλλιτέχνες και κοινό.
Όλη αυτή η ενέργεια και ο δυναμισμός του εγχειρήματος αναδύεται μέσα από τους ήχους –και τους ελάχιστους στίχους- που περικλείει κάθε ένα από αυτά τα μικρά έργα τέχνης.

Ένα εκχύλισμα αυθεντικής, πρωτοποριακής ελευθεριακής μουσικής.

Η Constellation προσφέρει διαχρονικά το soundtrack της αστικής αποσύνθεσης, της κατάρρευσης του κοινωνικού ιστού, της ιδεολογικής σύγχυσης, της συνταρακτικής ηθικής και πολιτισμικής παρακμής.

Με τρόπο ανεξήγητα μαγικό, σίγουρα μοναδικό και ιδιαίτερο, κάθε ένα από τα 35 περίπου μουσικά σύνολα (κολεκτίβες στην πλειοψηφία τους), που διαχέουν τα επίνοια τους μέσω αυτής, συμβάλλει στην παραπάνω σύνθεση. Σαν κομμάτια από διαφορετικά παζλ, να συναντιούνται ταυτόχρονα και να μπορούν να αποδώσουν μια προκαθορισμένη εικόνα, με απρόσμενο τρόπο.
O ορχηστρικός καταιγισμός των ακριβοθώρητων (“no singer, no leader, no interviews, no press photos.”)  Καναδών πρωτεργατών God Speed You Black Emperor συμπληρώνει τον λυρισμό των -προσφάτως ενταγμένων- διάσημων, βρετανών Tinderstics. Το punk ντελίριο τυμπάνων και βιολιού των Hangedup συνυπάρχει με την μελαγχολική άρπα και το βαλκανικό τσέλο των Esmerine. Η μεγαλειώδης δύναμη της θέλησης της ανατριχιαστικής φωνής του Vic Chesnutt που πρόσφατα σίγησε, συνοδεύει τα ανατριχιαστικά λόγια της οργισμένης φωνής της Evangelista.Η μεθυστική ψυχεδελική, αραβική ηλεκτρική jazz των Land of Kush γλεντοκοπά στην γαλήνια παρανοϊκή ατμόσφαιρα των TheeSilver Mt. Zion Memorial Orchestra. Ο έντονος συναισθηματισμός με τα folk στοιχεία των Siskiyou σπάει την παγωμένη ηρεμία των Do May Say Think.

Το ηχητικό μωσαϊκό της Constellation είναι χαραγμένο από μουσικές διάνοιες που βαδίζουν σε κινηματικά μονοπάτια. Οι επιρροές τους από τα κινήματα του Σιάτλ, της Γένοβα, του Μόντρεαλ διαποτίζουν από άκρη σε άκρη τα έργα τους. Δημιουργούν συμμετέχοντας ενεργά στην καθημερινότητα και όχι αποτραβηγμένοι από αυτή.

Η μουσική και οι μουσικοί, απαλλαγμένοι από το άγχος της εμπορικής επιτυχίας και απελευθερωμένοι από μουσικές φόρμες και ηθικές νόρμες, κονιορτοποιούν την ψευδαίσθηση της ασφαλούς απόλαυσης που χαρίζει οποιαδήποτε υποταγή. Τα πλαστικοποιημένα προφίλ τσαλακωμένων υπάρξεων, εξαϋλώνονται από punk βιολιά και καταδεικνύουν την ύπαρξη της ματαιοδοξίας πίσω από τα θολά χαμόγελα. Η επικίνδυνη ασχήμια της ομοιομορφίας δέχεται καταιγισμό δύσμορφων ήχων ή δυσνόητων λέξεων και παραδίδεται  αμαχητί στην άγρια ομορφιά του αναπάντεχου. Jazzy κιθάρες και παραγεμισμένα, κακόσχημα κρουστά και τύμπανα χλευάζουν κάθε αίσθημα υπεροψίας, έπαρσης κι εξουσιομανίας σε σημείο εκνευρισμού και ταπείνωσης. Ενδιάμεσα βουβά ηχητικά κενά προκαλούν τον νου να κουρνιάσει σε εμβρυακή, λυτρωτική νιρβάνα για να επανέλθει βίαια, όμως, σε έναν θυελλώδη ορυμαγδό ερωτημάτων ή και απόγνωσης. Μόνη σιγουριά η αβεβαιότητα. Μια διαρκής άγνοια καταβάλει τον ακροατή και παραμερίζει την μασκαρεμένη του αυτοπεποίθηση. Απροσδιόριστα όργανα ή δυσαρμονικές μελωδίες εντείνουν την ανησυχία. Κάθε τι επίπλαστο ξεγυμνώνεται. Τα κακέκτυπα δεν προσφέρουν καμία βοήθεια, και καμία ωφέλεια δεν προκύπτει από την άρνηση της πραγματικότητας. Η δημιουργία δεν είναι άνεση και σίγουρα όχι μίμηση. Συναισθήματα βουτηγμένα σε βούρκο. Και από κάπου ξαφνικά ,ίσως μια κραυγή ή ένα ξέσπασμα. Συνήθως ηλεκτρισμένο, νευρικό, άγριο. Κάποιες φορές βίαιο, ακόμα και απόκοσμο. Είναι όμως αυτό που θέλει να αφουγκραστεί ο ακροατής.


Είναι αυτό που χρειάζεται και είναι συγκινητικά όμορφο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου